لیست قیمت کلیه محصولات شاه کرم

قیمت های فروش کود خاک (کود ارگانیک)

قیمت های فروش کرم ((خالص))

قیمت های فروش کرم و(( بستر فعال))

رنگ بدن:

کرم ها تیره رنگ بوده و بدن آنها به صورت استوانه ای و نرم است. تنوع در رنگ بدن کرم ها مشاهده می شودو به رنگ های آبی ،سبز ، تا قهوه ای تیره اند که این رنگ ها حاصل از وجود انواع رنگریزه هاست.

رشد:

کرم ها در طول زندگی با اضافه کردن قطعات تکثیری از ناحیه رشد که در قسمت جلویی مقعد قرار دارد رشد می کنند.رشد کرم ها تا زمان بلوغ ادامه می یابد. طول عمر طبیعی کرم ها ۷-۳ سال است.

ترمیم:

کرم ها قدرت زیادی در ترمیم دارند. اگر کرم به وسیله بیل یا نوک پرنده بریده شود ، نمی میرد ، بلکه می تواند قسمت از دست رفته بدن را ترمیم کند.

آب:

حدود ۸۵ درصد وزن بدن کرم ، آب است. جذب و دفع آب از راه دیواره بدن صورت می گیرد. آب از راه دهان ، مخرج ، سوراخ های پشتی و نفریدی دفع می شود ، بنابراین حفظ آن به منظور اجتناب از دهیدراته شدن برای کرم مهم است.

بیولوژی کرم ها:

کرم زمانی تنفس می کند که هوا بین ذرات خاک وجود داشته باشد و این کار را از راه پوست نازک خود انجام می دهد. در صورتی که فضای خاک با آب باران پرشده باشد ، آنها به اجبار به سطح خاک می آیند. اکسیژن هوا یا آب از پوست مرطوب آنها به داخل مویرگ های خونی وارد می شود. اگر پوشش بدن خشک شود ، کرم خفه خواهد شد.

تولید مثل:

با وجود اینکه کرم ها هر دو ارگان جنسی نر و ماده را دارند ، اما خود باروری ( خود القائی ) در آنها انجام نمی شود و طی عمل جفت گیری تبادل متقابل اسپرم مابین دو کرم

کلمه Verm از لغت لاتین Vermis گرفته شده است که به معنی کرم می‌باشد و تولید كرم پوسال (ورمی‌کمپوست) نیز اصولا تهیه کمپوست توسط کرمها است.

كرم پوسال (ورمی‌کمپوست) عبارت است از کود آلی بیولوژیک که در اثر عبور مداوم و آرام مواد آلی در حال پوسیدگی از دستگاه گوارش گونه‌های از کرم‌های خاکی و دفع این مواد از بدن کرم حاصل می‌شود. این مواد هنگام عبور از بدن کرم، آغشته به مخاط دستگاه گوارش، ویتامین‌ها و آنزیمها می‌شود. فرآورده‌ای که كرم پوسال (ورمی‌کمپوست) خوانده می‌شود از لحاظ کیفی، ماده‌ای آلی با ph تنظیم شده، سرشار از مواد هومیک و عناصر غذایی به شكل قابل جذب برای گیاه، دارای انواع ویتامینها، هورمونهای محرک رشد و آنزیمهای مختلف است. از لحاظ ظاهری، بصورت دانه‌ای شکل با رنگ تیره، بدون بوی نامطبوع و دارای قابلیت عرضه تجاری است. که در نهایت بعنوان یک کود آلی غنی شده و بسیار مفید برای ساختمان و بهبود عناصر غذایی خاک تولید و مورد مصرف واقع می‌گردد. کرمهای خاکی مقدار بسیار زیادی آب مصرف می‌نمایند و روزانه معادل شصت درصد از وزن خود ادرار دفع می‌کنند، ادرار کرم حاوی مقدار زیادی نیتروژن بوده و کود آلی محسوب می‌شود؛ بنابراین كرم پوسال (ورمی‌کمپوست) عبارت است از فضولات کرم به همراه درصدی از مواد آلی و غذایی بستر و لاشه کرمها.

• دارای میکروارگانیسمهای هوازی مفید مانند ازتوباکتریها

• بالا بودن میزان عناصر اصلی غذایی در مقایسه با دیگر کودهای آلی

• دارا بودن عناصر میکرو مانند آهن، روی، مس و منگنز

• دارا بودن مواد محرکه رشد گیاهی نظیر ویتامینها به ویژه ویتامین ب۱۲

• قابلیت بالای نگهداری آب و مواد غذایی

• فرآوری آسان و سریع تر از بیوکمپوست

• خالی از باکتریهای غیر هوازی، قارچها و میکروارگانیسم‌های پاتوژن

• اصلاح کننده خصوصیات فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی خاک

• وجود عناصر ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن، روی، مس و منگنز

• افزایش جوانه زنی رشد گیاه از ۴۰ تا ۷۰ درصد

• افزایش باردهی محصول تا ۵۰ درصد

• بهبود هوا دهی خاک و ریشه با داشتن تخلخل،تهویه وزهکشی مناسب

• حاوی آنزیم هایی از قبیل پروتئاز،آمیلاز،لیپاز،کیتینازو..

• نقش موثر در رنگ پذیری گل های زینتی و تغلیظ عطر  واسانس گیاهان معطر

• استفاده از ورمی کمپوست در تهیه چای کمپوست

بطور کلی گونه های مختلفی از این کرمها یافت می گردند که بسته به موضوع کار و هدف ، گونه انتخابی متفاوت خواهد بود .

این اهداف می تواند شامل موارد ذیل باشد :
-۱ افزایش حاصلخیزی و بهبود ساختمان و مدیریت خاک

-۲ افزایش محصول

-۳ تولید مکمل غذایی جهت دام و آبزیان که برای هر یک از این فعالیتها یک گونه مناسبتر از سایر گونه ها خواهد بود . بطور مثال به منظور مدیریت و بهبود ساختمان خاک مورد استفاده قرار Lampite maurittii گونه می گیرد.

مناسبترین گونه برای تولید ورمی کمپوست ، گونه Eisenia foetida بوده که برنگ قهوه ای مایل به قرمز و کوچکتر از کرمهای خاکی معمولی می باشد . این کرم دارای دو جنس نر و ماده بوده که کرمهای ماده درمحل حلقه جنسی وسط بدن خود و پس از جفت گیری ،تخم یا کوکون را تشکیل می دهند . کوکونها به رنگ زرد کهربایی و در داخل آن حدود ۷ نوزاد لارو وجود دارد . بنابر این افزایش تعداد کرمها در هر نسل بصورت تصاعد نسبتاً هندسی خواهد بود . وزن هر کرم بالغ ۰٫۳ تا ۰٫۷ گرم و در هر کیلو گرم حدود ۱۰۰۰تا۲۰۰۰ نخ کرم وجود دارد. یک نسل این کرم ( از تخم تا تخم ) در درجه حرارت ۲۵ درجه سانتی گراد حدود سه ماه بوده و عمر کرمها بین ۱ تا ۲ سال متغییر می باشد.

۱ـ برای تولیدورمی کمپوست زمینی مسطح، بدون سنگ و کلوخ و خرده شیشه انتخاب می کنیم و سطح آن رامرطوب و سپس کاملا کوبید تا سفت شود. علت این امر جلوگیری از ایجاد هیبرید کرم های مورد استفاده با کرم های خاکی معمولی و زایل شدن آنها می باشد.
۲ ـ ایجاد سایبان برای محافظت کرم ها در برابربارندگی و نور آفتاب
۳ ـ ایجاد پشته ای از مواد آلی (کود گاوی نیمه پوسیده) به شکل گنبدی به عرض ۷۰وارتفاع ۵۰ سانتی متر و طول دلخواه و آبیاری فراوان آن به منظور خروج شیرابه کود

۴ـ ایجاد شیار در طول خط الراس پشته به عمق ۱۵ سانر و ریختن کرم ها به داخل آن و سپس برگرداندن کود روی کرم ها
۵ ـ آبپاشی پشته به صورت روزانه به منظور حفظ رطوبت آن
۶ ـ جداسازی کرم ها از پشته پس از تولید ورمی کمپوست بااستفاده از غربال کرم ها

نکات قابل توجه برای تولید ورمی کمپوست
هوادهی:
میتوان با زیر رو کردن توده ، عمل هوادهی را انجام داد. تقریبا هر ۲ یا ۳ هفته یکبار، مواد بالایی بستر می بایست به آرامی به هم زده شود.
دلایل این کار عبارتند از:
گازهای انبار شده، اجازه فرار می یابند.
ازمتراکم شدن بیش از اندازه بستر نیز جلوگیری می شود.

دما:
در فرآیند کمپوست سازی ۳۰-۲۰ درجه سانتیگرادمی باشد.
رطوبت:
محتویات توده باید مرطوب نگه داشته شوند،ولی نباید از رطوبت اشباع شوند، چرا که رطوبت بیش از حد باعث خفگی کرم ها می گردد.

شکل و اندازه ظرف ورمی کمپوست، بسته به شرایط به مقدار زائداتی که به کمپوست تبدیل می شوند و تعداد کرمهایی که کشت میدهیم ارتباط دارد. به طور متوسط ۲۰۰۰ کرم بالغ می توانند در ظرفی با ابعاد یک مترنگهداری شوند و قادر خواهند بود تقریبا ۲۰۰ کیلوگرم زائدات را در هر ماه به ورمی کمپوست تبدیل نمایند.
جنس ظرف ها می تواند از جنس چوب پرداخت نشده غیر آروماتیک یا پلاستیک باشد.
اگرمحیط پرورش کرم بیرون از خانه باشد، استفاده از ظرف های چوبی جهت حفظ درجه حرارت مناسب بهتر است .

جدول مقایسه عناصر جزیی در كود حیوانی و كود كمپوست بر حسب كیلوگرم در هر ده تن

 اگر منظور از مصرف كمپوست، جلوگیری از فرسایش خاك باشد، باید در مقدارهای بین 300 تا 500 تن در هر هكتار به مصرف برسد. البته امكان مصرف 50 تن در هكتار برای برخی از زمین‌ها نیز وجود دارد.